Burdindenda

Antzerki lan hau, azpitituluak dioen bezala, trajikomedia sasierudito bat da, ekitaldi bakar batean emana. Zer esan nahi du horrek? Bada, lan honetan tragedia eta komedia nahasten direla, eta bi pertsonaia bakarrek erabiltzen duten erudizioa sasikoa dela, beurri batean bederen. Zer kontatzen den ez dut aditzera emango, baino argumentatua nahiz lanaren egitura aski xeheak dira. Teatro pobrea: espazio bakar xinple bat, eta bi aktore: horixe da guztia. Lan hau, bistan da, bizirauteko idatzia dago, psikiatraren hiztak ekiditeko. Idazlan espontaneo bat da, askea; ironiaz eta umore nahikoa garratzez komunikazio/inkomunikazio dilema planteatzen da. Ihesbidea, sarritan, sarkasmoa eta disparatea izango dira. Mugak labankorrak dira, ezer ez da finkoa, iraunkorra, ukiezina. Giroa itogarria da, obsesiboa, zoramenezkoa. Baina nire bi pertsonaia gizarajoek 'happy end' bat merezi zuten, eta horretan behintzat eskuzabala izan naiz.